Αγιολογικά

Ο όσιος Ρωμύλος γεννήθηκε κατά το 1300 στην παραδουνάβια πόλη Βιδίνιο από ευσεβείς γονείς. Ονομάσθηκε Ράϊκος και από την παιδική του ηλικία έδειχνε πόθο για μάθηση. Όταν ανδρώθηκε, για να αποφύγει τον γάμο που ήθελαν οι γονείς του, έφυγε κρυφά σε μοναστήρι της επαρχίας του Τιρνόβου. Εκεί, μετά την κανονική δοκιμασία, εκάρη μικρόσχημος με το όνομα Ρωμανός. Την ίδια εποχή ο άγιος Γρηγόριος ο Σιναϊτης εγκαταστάθηκε στα Παρόρια, στα βυζαντινοβουλγαρικά σύνορα. Όταν ο Ρωμανός άκουσε για τον διδάσκαλο αυτόν της νοεράς προσευχής και του ησυχαστικού βίου, ζήτησε ευλογία από τον ηγούμενο να τεθεί υπό την καθοδήγησή του. Ο άγιος Γρηγόριος τον δέχθηκε με πολλή χαρά και, καθώς ο όσιος ήταν δυνατός, με ισχυρή κράση, του ανέθεσε τις βαρύτερες και κοπιαστικότερες υπηρεσίες, τις οποίες εκτελούσε με απόλυτη υπακοή. Μετά από επιδρομές Τούρκων στην περιοχή καταφεύγει στο Άγιον Όρος, όπου εγκαθίσταται σε κελλί κοντά στην Μεγίστη Λαύρα. Οι αγιορείτες μοναχοί σύντομα αναγνώρισαν τις αρετές του και τον επισκέπτονταν χάριν ψυχικής ωφελείας. Διέκοπταν όμως την ησυχία του, έτσι αναγκάστηκε να αναχωρήσει σε απομονωμένο κελλί, στους πρόποδες του Άθωνος. Μετά την ήττα του σερβοβουλγαρικού στρατού του Ιωάννη Ούγγλεση από τους Οθωμανούς ακολούθησε η εισβολή των ατάκτων οθωμανικών στρατευμάτων στην Θράκη και την Μακεδονία. Τότε πολλοί μοναχοί, φοβούμενοι την γενική ανασφάλεια των καιρών, έφυγαν από το Άγιον Όρος. Ο όσιος Ρωμύλος αναχώρησε και αυτός για την Αυλώνα της Αλβανίας. Το διάστημα που έμεινε εκεί διόρθωσε τα διεστραμμένα ήθη των κατοίκων και τους δίδαξε την ορθή πίστη, διότι είχαν απομακρυνθεί πολύ από τον χριστιανισμό. Ποθώντας όμως την ησυχία, απομακρύνθηκε στην μονή της Θεοτόκου, στην Ραβάνιτσα της Σερβίας. Ο τόπος αυτός υπήρξε η τελευταία επίγεια διαμονή του, διότι ύστερα από λίγο καιρό, το 1375 εκοιμήθη.