Αγιολογικά

Θεόδωρος εκ Ταρσού Αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας, Άγιος

Ελληνικής καταγωγής, καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας. Σπούδασε στην Αθήνα, όπου χάρη στην πολυμάθεια και στην σοφία του απέκτησε την φήμη του φιλοσόφου. Εκεί εκάρη μοναχός. Σε ηλικία εξήντα ετών μετέβη στην Ρώμη και έξι χρόνια αργότερα, το 668, ενώ μόναζε, ο πάπας Βιταλιανός τον χειροτόνησε αρχιεπίσκοπο Καντερβουρίας, δίνοντάς του την δικαιοδοσία της Βρετανικής Εκκλησίας. Με βοηθό τον άγιο Αδριανό τον Αφρικανό, ο άγιος Θεόδωρος ανεχώρησε για την Βρετανία. Αμέσως ανέλαβε τα καθήκοντα του και άρχισε τις ποιμαντικές περιοδείες στην επαρχία του. Για να διευκολύνει το ποιμαντικό του έργο διαίρεσε την χώρα σε ενορίες και επισκοπές, στις όποιες τοποθέτησε επισκόπυος και ιερείς. Με τις ενέργειες του ο άγιος προετοίμασε το έδαφος για την ενότητα της χώρας και την ανάπτυξη του χριστιανισμού, ο οποίος ζωογονήθηκε με την συμβολή των ελληνικών γραμμάτων. Ίδρυσε στην Καντερβουρία σχολή, όπου υπό την διεύθυνση του αββά Αδριανού διδάσκονταν αμφότερα τα ελληνικά και τα λατινικά. Ο άγιος ενθάρρυνε επίσης την εκμάθηση της εκκλησιαστικής μουσικής αλλά και την ανάπτυξη των επιστημών και των τεχνών στα μοναστήρια. Εκοιμήθη εν ειρήνη στις 19 Σεπτεμβρίου του 690.