Αγιολογικά

Έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Διαδέχθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Αχιλλά και υπήρξε πνευματικός πατέρας του Μεγάλου Αθανασίου. Στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ανήλθε το 313 και διακρινόταν για τη βαθιά θεολογική μόρφωση, την πραότητα του χαρακτήρος και τις λοιπές αρετές του. Όταν το 319 ο Άρειος δίδαξε για πρώτη φορά την αίρεσή του, ο άγιος Αλέξανδρος προσπάθησε πατρικά να τον πείσει να μην διαδίδει τις πλανεμένες του δοξασίες. Κατόπιν τούτου, αφού κλήθηκε δύο φορές σε απολογία ενώπιον του κλήρου της Αλεξανδρείας και δεν συμμορφώθηκε, αποκόπηκε από το σώμα της Εκκλησίας και αποκηρύχτηκε ως ασεβής και βλάσφημος. Ο άγιος Αλέξανδρος, παρά το γήρας του, βρέθηκε στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325 και καταδίκασε την αίρεση του Αρείου. Αφού επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια, εξακολούθησε να αγωνίζεται για τη στερέωση της Ορθοδόξου πίστεως μέχρι την κοιμησή του το 326, και αφού είχε ορίσει ως διάδοχό του τον μαθητή και συμμαχητή του, Μέγα Αθανάσιο