Αγιολογικά

Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων έχασε τους γονείς του και αποσύρθηκε στην έρημο της Μεσοποταμίας. Εκεί παρέμεινε κοντά σε έναν μοναχό ονόματι Μαϊουμά, ο οποίος διακρινόταν για την αγιότητα του βίου του. Η άσκησή τους ήταν πολύ αυστηρή, σε τέτοιο βαθμό που οι έτρωγαν πολλές φορές ανά σαράντα ημέρες. Όταν ο μοναχός Μαϊουμάς αναχώρησε από τον τόπο της ασκήσεώς τους, ο όσιος Ανίνας παρέμεινε εκεί και ασκήτευε ως ερημίτης και ησυχαστής. Η φήμη του Οσίου ξεπέρασε τα όρια του ασκητηρίου του και πλήθος πιστών τον επισκέπτονταν για να λάβουν την ευχή του, να ακούσουν πνευματικές συμβουλές και να θεραπευθούν. Ο όσιος είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας και με την προσευχή του θεράπευε πάσχοντες και ασθενείς. Ο όσιος Ανίνας έκανε πολλά θαύματα και διήλθε τον βίο του ευεργετώντας τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τους πάσχοντες και τους φτωχούς. Έζησε στο ασκητήριο του επί ενενήντα πέντε χρόνια, χωρίς να μετακινηθεί, ενώ συνέστησε και αδελφότητα, την οποία αποτελούσαν πολλοί ασκητές. Λίγο πριν το μακάριο τέλος του, συγκέντρωσε τα μέλη της Αδελφότητας, όρισε τον διάδοχό του και στην συνέχεια ευλόγησε τους μοναχούς. Λίγες ημέρες μετά ο όσιος Ανίνας κοιμήθηκε με ειρήνη σε ηλικία εκατόν δέκα ετών.