Αγιολογικά

Γεννήθηκε κατά τις αρχές του 18ου αιώνα από ευγενείς και εύπορους γονείς. σπούδασε στη σχολή της Δημητσάνας και αργότερα αναδείχθηκε Επίσκοπος της πατρίδας του. Τον Φεβρουάριο του 1750 προήχθη σε Μητροπολίτη Λακεδαιμονίας. Διακρινόταν για την παιδεία, το σταθερό και ακλόνητο εκκλησιαστικό φρόνημα, την αγαθότητα και την φιλανθρωπία του. Είχε ισχυρούς δεσμούς με τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων. Όταν ο Πατριάρχης Κύριλλος ο Ε' εξορίστηκε, ήλθε από το Σινά στη Δημητσάνα και εκεί με τον άγιο Ανανία ευαγγελιζόταν την απελευθέρωση του Γένους και ίδρυε σχολεία. Εκείνη την εποχή άρχισαν να έρχονται στην Ελλάδα οι απόστολοι της Μεγάλης Αικατερίνης και μάλιστα ο φίλος του Ορλώφ, Παπάζωλης, ο οποίος το 1766 ήλθε και στη Μάνη με σκοπό να εξεγείρει πρώτη την Πελοπόννησο. Στην περίφημη συνέλευση της Καλαμάτας κλήθηκε από τους πρώτους και ο άγιος Ανανίας. Με την ευλογία του καταρτίσθηκε το λεγόμενο συνυποσχετικόν των Πελοποννησίων. Κατόπιν τούτων ο άγιος συνεννοήθηκε με τους καπεταναίους και αρματολούς της Πελοποννήσου και της Μάνης, καθώς και με τους προύχοντες και Αρχιερείς των επαρχιών των νησιών Ύδρας, Σπετσών και Ψαρών, για την απελευθέρωση της πατρίδας. Με φροντίδα και δαπάνη του ιδρύθηκαν στη Δημητσάνα δύο πυριτιδόμυλοι. Η κίνηση αυτή προδόθηκε στον τοπικό Τούρκο ηγεμόνα, στον οποίον καταγγέλθηκε ότι ο άγιος συμμαχεί με τη Ρωσία για την ανατροπή της Τουρκίας. Πολλοί πρότειναν τότε στον άγιο την ένοπλη αντίσταση, αλλά αυτός αντιπρότεινε να πέσει μόνο ο ίδιος θύμα, για να μην καταλάβουν οι Τούρκοι το σχεδιαζόμενο κίνημα. Κοινώνησε και αμέσως δέχτηκε τους στρατιώτες, οι οποίοι τον συνέλαβαν. Ο άγιος Ανανίας γονάτισε και με απίστευτη προθυμία κάλεσε τον δήμιο να τον θανατώσει.