Αγιολογικά

Καταγόταν από ευγενείς και πλούσιους γονείς και έζησε στα χρόνια του Ιουστινιανού του μεγάλου (527 - 565). Υπήρξε η πρώτη ακόλουθος της Βασίλισσας Θεοδώρας και ο Ιουστινιανός για την αξία της της έδωσε τον τίτλο της πατρικίας. Οι αρετές της όμως προκάλεσαν το φθόνο της βασίλισσας. Η οσία, προκειμένου να σβήσει κάθε αφορμή του φθόνου, πήρε μέρος της περιουσίας της και κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια. Εκεί σε ένα μέρος που ονομαζόταν Πέμπτον, έκτισε μονή που ονομάστηκε Μονή της Πατρικίας και ζούσε ζωή ασκητική. Αλλά όταν έμαθε ότι την αναζητεί ο Ιουστινιανός, άφησε τη μονή και πήγε στη Σκήτη του αββά Δανιήλ, στον όποιο και διηγήθηκε τα συμβαίνοντα. Ο αββάς, αφού την έντυσε ανδρικά και τη μετονόμασε Αναστάσιο, την τοποθέτησε σε ένα σπήλαιο δίπλα στη Σκήτη και δύο μοναχοί της έφερναν ό,τι χρειαζόταν. Την συμβούλευσε μάλιστα να μη βγει ποτέ από το σπήλαιο, ούτε να δεχθεί κανέναν. Η οσία έμεινε εκεί κλεισμένη επί 28 χρόνια. Όταν προαισθάνθηκε το τέλος της, προσκάλεσε τον αββά Δανιήλ και αφού κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων παρέδωσε τη δίκαια ψυχή της.