Αγιολογικά

Γεννήθηκε στη Δαμασκό από γονείς ευσεβείς. Σε ηλικία 15 χρονών κατατάχθηκε στον κλήρο ως αναγνώστης του πατριαρχικού θρόνου των Ιεροσολύμων. Στην Ιερουσαλήμ, ο άγιος διακρίθηκε για τη μόρφωση και την αρετή του μεταξύ των αγιοταφιτών πατέρων, γι' αυτό και τον προέκριναν να σταλεί στην Κωνσταντινούπολη και να συμμετάσχει στην έκτη Οικουμενική Σύνοδο κατά των Μονοφυσιτών. Μετά το τέλος της Συνόδου, ο άγιος παρέμεινε στην πρωτεύουσα και χειροτονήθηκε διάκονος και διορίσθηκε διευθυντής του ορφανοτροφείου Άγιος Παύλος. Οι άριστες υπηρεσίες του στο φιλανθρωπικό αυτό ίδρυμα στάθηκαν αιτία να αναδειχθεί Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Αφοσιωμένος στα καθήκοντα της νέας του θέσης, αναδείχθηκε μέγας εκκλησιαστικός διοικητής, αλλά και λαμπρός διδάσκαλος και ρήτορας. Έλαβε μέρος στη σύνοδο που συγκάλεσε ο Φιλιππικός Βαρδάνης (712) και υποστήριξε τον Μονοφυσιτισμό, αλλά επανήλθε στην ορθή πίστη μετά τον θάνατο του Βαρδάνη. Στο γυρισμό από την Κωνσταντινούπολη, όπου είχε πάει για διάφορες υποθέσεις, πέθανε επάνω στο καράβι, το 740. Τάφηκε στην Ερεσό της Μυτιλήνης, στο ναό της Αγίας Αναστασίας. Ο άγιος Ανδρέας υπήρξε ο καλύτερος ρήτορας της εποχής του. Πρώτος αυτός παρουσίασε πλήρες σύστημα εορταστικών ομιλιών, ενώ έγραψε αρκετά εγκώμια και λόγους καθώς και πολυάριθμα ιδιόμελα τροπάρια. Ως μελωδός έγραψε όχι μόνο τα κείμενα αλλά και την μουσική τους.