Αγιολογικά

Καταγόταν από ευσεβείς και πλούσιους γονείς και έζησε κατά τον 9ο αιώνα. Νέος ακόμα έγινε μοναχός στην σκήτη της Βέροιας, κοντά στην κοιλάδα του ποταμού Αλιάκμονα. Οι πνευματικοί του αγώνες κράτησαν είκοσι χρόνια στην σκήτη. Με την ευχή του ηγουμένου της Σκήτης, αποσύρθηκε σε σπήλαιο, όπου έζησε ακόμα πενήντα τέσσερα χρόνια ασκητικών γυμνασμάτων. Με εγκράτεια και η εξαντλητική νηστεία κατανικούσε τα πάθη του σώματος. Έτρωγε μόνο μία φορά την εβδομάδα λίγα χόρτα που φύτρωναν γύρω από το σπήλαιό του, αποφεύγοντας με τον τρόπο αυτό την υπερηφάνεια. Η φήμη του οσίου διαδόθηκε τόσο πολύ, ώστε πλήθη λαού προσέτρεχαν για την ευλογία του. Ο όσιος όμως επιθυμούσε και επεδίωκε την απόλυτη ησυχία. Θέλοντας λοιπόν να αποφύγει τους πολλούς επισκέπτες που του την ησυχία και της απρόσκοπτη αφοσίωση στον Θεό, εγκατέλειψε το σπήλαιο του και αποσύρθηκε σε έναν ερημικό τόπο κοντά στο ποτάμι. Εκεί ζούσε μέσα στις λόχμες υπομένοντας για χάρη του Θεού τον καύσωνα της ημέρας και το ψύχος της νύκτας. Η ταλαιπωρία της μακροχρόνιας και αυστηρής ασκήσεως τον καταπόνησαν τόσο, ώστε αναγκάσθηκε να επιστρέψει στο σπήλαιο, στο οποίο είχε ζήσει τα πρώτα χρόνια και εκεί δεχόταν μέχρι τα βαθιά του γηρατειά τις επισκέψεις των πιστών. Ο όσιος Αντώνιος κοιμήθηκε με ειρήνη σε ηλικία 94 ετών.