Αγιολογικά

Γεννήθηκε στη Ρώμη, στην Εκκλησία της οποίας ήταν διάκονος, από γονείς πλούσιους και ευσεβείς και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Θεοδοσίου του Μεγάλου (379 - 395). Με υπόδειξη του βασιλέως Γρατιανού και του Πάπα Ιννοκεντίου, προσλήφθηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο ως διδάσκαλος των υιών του Αρκαδίου και Ονωρίου. Στην Κωνσταντινούπολη έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές, του δόθηκε ο τίτλος του πατρικίου και όλοι τον θαύμαζαν για την πολυμάθεια και την σεμνότητα του ήθους του. Αποφεύγοντας τους θορύβους της πόλεως και τον πολυτελή βίο στα ανάκτορα, παρακαλούσε τον Θεό να τον βοηθήσει να απαλλαγεί από τα υψηλά του καθήκοντα και να τον οδηγήσει σε οδό σωτηρίας. Οι παρακλήσεις του οσίου εισακούστηκαν και μία μέρα άκουσε υπερκόσμια φωνή, η οποία τον προέτρεπε να εγκαταλείψει τον κόσμο. Ευθύς έβγαλε τα λαμπρά του ενδύματα και μεταμφιεσμένος έφυγε στην Αίγυπτο, εισήλθε σε Σκήτη και εκάρη μοναχός. Η φήμη της αγιότητάς του διαδόθηκε σε όλη την περιοχή, ακόμη και ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος επισκέφθηκε πολλές φορές τον όσιο για να τον συμβουλευτεί επί θεολογικών και εκκλησιαστικών ζητημάτων. Για να αποφύγει την κοινωνικότητα και τις συχνές βαρβαρικές εισβολές και για να επιδοθεί απερίσπαστος στην προσευχή και τον καθαρό ασκητικό βίο, ο όσιος εγκατέλειψε τη Σκήτη και με τη συνοδεία των μαθητών του κατέφυγε στην Πέτρα, κοντά στη Μέμφιδα, και μετά στην Κανώπη, όπου το 445 κοιμήθηκε εν ειρήνη.