Αγιολογικά

Βησσαρίων Β΄Αρχιεπίσκοπος Λαρίσης, Άγιος

Γεννήθηκε στην Πόρτα Παναγιά Τρικάλων το 1490. Από την νεανική του ηλικία διακρινόταν για την ευφυΐα και τη σύνεση του αλλά και για την αγνότητα και σωφροσύνη του. Σε ηλικία μόλις 10 ετών έγινε υποταχτικός στον μητροπολίτη Λαρίσης Μάρκο, που τον χειροτόνησε διάκονο και πρεσβύτερο. Το 1517 εκλέγεται επίσκοπος Ελασσώνος και το 1521 αναλαμβάνει την διοίκηση της επισκοπής Σταγών. Το Μάρτιο του 1527 αναβιβάζεται στον θρόνο της Μητροπόλεως Λαρίσης. Ως ιεράρχης επιτέλεσε σπουδαίο ποιμαντικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο. Εξαγόρασε και απελευθέρωσε πολλούς αιχμαλώτους, έδειξε ιδιαίτερη φροντίδα για την προστασία και την ανακούφιση των φτωχών και των ενδεών, ενώ χρηματοδότησε σειρά από κοινωφελή έργα, όπως εκκλησίες, δρόμους και κυρίως γεφύρια. Για την εξοικονόμηση των αναγκαίων χρημάτων ο άγιος πραγματοποίησε πολλά και μακρινά ταξίδια μέχρι τα Βαλκάνια, την Ουγγαρία και την Τσεχοσλοβακία. Έχτισε, επίσης, στον Κόζιακα την μονή του Σωτήρος των Μεγάλων Πυλών (Δουσίκου), μεταξύ των ετών 1527 - 1534/35. Έγραψε τρεις διαθήκες και καθιέρωσε το άβατο της μονής Δουσίκου για τις γυναίκες, που τηρείται μέχρι σήμερα με μεγάλη ευλάβεια. Κοιμήθηκε με ειρήνη τον Σεπτέμβριο του 1540.