Αγιολογικά

Γεννήθηκε το 1255 στο χωριό Κούκουλο στις Κλαζομενές της Μικράς Ασίας από ευλαβείς και πλούσιους γονείς. Κατά την ενηλικίωσή του πήγε στην Κύπρο, όπου έζησε για μικρό χρονικό διάστημα κοντά σε κάποιον ενάρετο μοναχό και έγινε και ο ίδιος δόκιμος και στη συνέχεια μετέβη στο όρος Σινά. Εκεί έλαβε τη μοναχική κουρά και έζησε ασκώντας την υπακοή και την ταπεινοφροσύνη, με αυστηρή νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Από το Σινά αναχώρησε για τα Ιεροσόλυμα ως επισκέπτης και προσκυνητής του Παναγίου Τάφου και κατόπιν βρέθηκε στην Κρήτη, στους Καλούς Λιμένες. Από την Κρήτη με πλοίο πηγαίνει στο Άγιον Όρος. Εκεί, αφού επισκέφθηκε όλες τις μονές, τις σκήτες και τα κελιά καθώς και τους δύσβατους και ερημικούς τόπους, κατοίκησε αρχικά στη σκήτη του Μαγουλά, απέναντι από την Ιερά Μονή Φιλοθέου, και μετά στις Καρυές και σε άλλα σημεία του Άθω. Σε όλα αυτά τα μέρη έχτιζε κελιά για όσους έρχονταν να τον δουν, κυρίως επιφανείς άνδρες, οι οποίοι επιθυμούσαν να ακούσουν την διδασκαλία του και να μονάσουν κοντά του. Αλλά, επειδή αγαπούσε την αναχώρηση μετέβαινε σε δύσβατα και απόκρημνα μέρη, όπου ήταν δύσκολο να τον πλησιάσουν πολλοί άνθρωποι. Φεύγοντας από το Άγιον Όρος εξ αιτίας των Καταλανών πειρατών που επανειλημμένως το λυμαίνονταν εκείνη την εποχή, μετέβη στην Σερβία και Βουλγαρία, στην Κωνσταντινούπολη, τη Θεσσαλονίκη και την Αλεξανδρούπολη, αλλά και στη νησιά Χίο και την Μυτιλήνη, μεταφέροντας παντού το μήνυμα της αθωνικής μοναστικής πολιτείας. Στην Κωνσταντινούπολη από ταπεινοφροσύνη, ο όσιος δεν ικανοποίησε την επιθυμία του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β' του Παλαιολόγου (1282 - 1328) να προσέλθει στα ανάκτορα. Από την Κωνσταντινούπολη βρέθηκε στο Κατακεκρυωμένον όρος της Θράκης, στα σύνορα Βυζαντίου και Βουλγαρίας, επανήλθε όμως στο Άγιον Όρος, γενόμενος πανηγυρικά δεκτός από τους μοναχούς της Μεγίστης Λαύρας. Έπειτα μετέβη και πάλι στο όρος Κατακεκρυωμένον, ίδρυσε πολλά μοναστήρια και έγινε εισηγητής του ησυχασμού και στους Σλάβους και τους Βούλγαρους, όταν εγκαταστάθηκε στα Παρόρια το 1331. Ο όσιος κοιμήθηκε μετά από σύντομη ασθένεια στις 27 Νοεμβρίου του 1347.