Αγιολογικά

Ο άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, μεταξύ των ετών 303-306. Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Θεσσαλονίκης, ο άγιος εξελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303, διότι αγνόησε το διάταγμα του Διοκλητιανού περί αρνήσεως του χριστιανισμού. Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας, ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον άγιο Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο άγιος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο. Κατά την παράδοση, το σώμα του αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου και ο τάφος του μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο. Ο άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος άγιος της Θεσσαλονίκης.