Αγιολογικά

Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Θεοφίλου του εικονομάχου (829 - 843). Γεννήθηκε στο χωριό Συκά της Κυθρέας, από πατέρα ιερέα. Σε ηλικία 15 ετών οι ευσεβείς γονείς του τον πάντρεψαν με μια συνομήλικη του που είχε το ανάλογο ήθος με αυτόν. Μέσα σε τρείς μήνες η νεαρή σύζυγος πέθανε. Κατά την σύντομη ζωή τους οι δύο σύζυγοι με τη δύναμη της χάριτος του Θεού παρέμειναν παρθένοι. Μετά την κοίμηση της συζύγου του ο Δημητριανός αποφάσισε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Θεό. Έγινε μοναχός στην Μονή του Αγίου Αντωνίου που βρισκόταν κοντά στους Χύτρους. Ο Θεός τον γέμισε με άφθονα χαρίσματα λόγω της ταπεινώσεως του και τον στόλισε με το χάρισμα των ιάσεων ποικίλων ασθενειών που απομακρύνονταν μόνο με το λόγο του. Έγινε η παρηγοριά όχι μόνο των μοναχών αλλά και πλήθους λαϊκών τους οποίους ωφελούσε με τη διδασκαλία του. Η φήμη της οσιακής ζωής του αγίου έφτασε στον Επίσκοπο Χύτρων Ευστάθιο, ο οποίος μετά από παρακλήσεις τον έπεισε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος και του ανέθεσε τη διαχείριση όλων των υποθέσεων της μητροπόλεως του. Μετά από πολλά χρόνια διακονίας στη θέση του οικονόμου παρακάλεσε τον Επίσκοπο να τον απαλλάξει από τα καθήκοντα του, ποθώντας να γυρίσει στην αγαπημένη του ησυχία. Γύρισε στη μονή της μετανοίας του αλλά εκεί οι αδελφοί του μοναχοί τον παρακάλεσαν να αναλάβει την ηγουμενία της Μονής. Όταν όμως απεβίωσε ο τότε Αρχιεπισκόπος Κύπρου και τον διαδέχτηκε ο Χύτρων Ευστάθιος, φρόντισε να βρει άξιο ποιμένα και διδάσκαλο για αντικαταστάτη του. Σκέφτηκε αμέσως τον άγιο Δημητριανό. Ο άγιος έλαβε από το Θεό την πληροφορία για τα σχέδια του νέου Αρχιεπισκόπου και έφυγε κρυφά από το μοναστήρι και έψαχνε για κρυψώνα για να αποφύγει την αρχιεροσύνη. Κατέφυγε σε ένα άγνωστο και αθέατο μικρό σπήλαιο σε μια δύσβατη περιοχή. Ο Κύριος όμως τον φανέρωσε σε αυτούς που έψαχναν να τον βρουν. Ο άγιος δέχθηκε με ταπείνωση το θέλημα του Θεού και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Χύτρων. Όταν ο άγιος έφθασε στα γηρατειά του έγινε αραβική επιδρομή από ληστές που λεηλάτησαν την Κύπρο και έσυραν στην αιχμαλωσία πολλούς αιχμαλώτους, μεταξύ των οποίων πολλοί από το ποίμνιο του. Ο άγιος ακολούθησε κι αυτός τους αιχμαλώτους. Με τα πολλά του δάκρυα έκαμψε την φυσική αγριότητα του αρχηγού των βαρβάρων ο οποίος του παρέδωσε και τα λάφυρα και όλους τους αιχμαλώτους και με πολλή χαρά, τους έστειλε στην πατρίδα τους. Ο άγιος κοιμήθηκε εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα.