Αγιολογικά

Γεννήθηκε περί το 1500 στο ορεινό χωριό Σκλάταινα της Καρδίτσας, την σημερινή Δρακότρυπα. Σε ηλικία 18 ετών έγινε μοναχός στα Μετέωρα λαμβάνοντας το όνομα Δανιήλ. Τρία χρόνια αργότερα, αναζητώντας πιο απομονωμένο τόπο πήδηξε ως δια θαύματος κάτω από το βράχο των Μετεώρων και μετέβη στις Καρυές του Αγίου Όρους. Εκεί γίνεται ιερέας και μεγαλόσχημος μοναχός, μετονομασθείς σε Διονύσιο. Αργότερα εγκαθίσταται στην σκήτη Καρακάλου, όπου έζησε ερημικά για δέκα χρόνια με αυστηρή άσκηση, προσευχή και νηστεία, βιώνοντας πολλές θαυματουργικές ενέργειες του Θεού. Τα πνευματικά του χαρίσματα υπήρξαν αιτία για την εκλογή του ως ηγούμενος της Ιεράς Μονής Φιλοθέου. Συνάντησε όμως αντιδράσεις για τον τρόπο ζωής που θέλησε να εφαρμόσει στην μονή και έτσι εγκατέλειψε το Άγιον Όρος και εγκαταστάθηκε, γύρω στο 1524, στην μονή του Τιμίου Προδρόμου στη Βέροια. Θέλοντας να αποφύγει την εκλογή του σε επίσκοπο που επεδίωκαν οι κάτοικοι της περιοχής, αναχώρησε κρυφά και μετέβη στον Όλυμπο, όπου ασκήτευσε σε ένα σπήλαιο. Συκοφαντήθηκε όμως και εκδιώχθηκε από το ασκητήριό του και αναχώρησε για το Πήλιο, όπου το 1542 ίδρυσε τη μονή της Αγίας Τριάδος Σουρβίας έπειτα από θαυματουργική υπόδειξη του Θεού. Μετά από τρία έτη και λόγω της παντελούς ανυδρίας που έπληξε τον τόπο των διωκτών του, επέστρεψε επισήμως με πρόσκληση του διώκτη του Αγά Σάκου. Γρήγορα προσείλκυσε πλήθος μοναχών, ο ίδιος όμως χρησιμοποιούσε τα σπήλαια της περιοχής για προσευχή και ησυχία. Δεν παρέλειπε, ωστόσο, να περιέρχεται τα γύρω χωριά για να κηρύττει, να εξομολογεί και να στηρίζει τους σκλαβωμένους Έλληνες. Εκοιμήθη εν ειρήνη.