Αγιολογικά

Η αγία έζησε μεταξύ του 3ου και του 4ου αιώνα και υπήρξε κόρη του Λικινίου, βασιλιά κάποιου μικρού βασιλείου. Καταγόταν από την πόλη Μαγεδών και αρχικά ονομαζόταν Πηνελόπη. Όταν η αγία έγινε έξι ετών, ο πατέρας της την έκλεισε σε ένα πύργο και ανέθεσε την διαπαιδαγώγησή της σε κάποιον γέροντα, ονόματι Απελλιανό. Μια νύχτα η άγια είδε σε όραμα ότι μπήκε στον πύργο ένα περιστέρι κρατώντας με το ράμφος του κλαδί ελιάς. Επίσης, μπήκε και ένας αετός μεταφέροντας στεφάνι από άνθη. Έπειτα μπήκε από άλλο παράθυρο ένας κόρακας, ο οποίος έβαλε επάνω στο τραπέζι ένα φίδι. Το πρωί που ξύπνησε διηγήθηκε στον γέροντα Απελλιανό το όραμά της και εκείνος τα ερμήνευσε ως προάγγελμα των στεφάνων της δόξας και του μαρτυρικού της τέλους μετά τη βάπτισή της. Στο Χριστιανισμό η αγία προσήλθε χάρη σε κάποια κρυπτοχριστιανή νέα, η οποία έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως από τους γονείς της αγίας και ήταν στην υπηρεσία τους ως θεραπαίνιδα της κόρης τους. Το γεγονός της μεταστροφής της αγίας δεν έμεινε κρυφό και όταν η αγία συνέτριψε τα είδωλα της πατρικής της οικίας ομολογώντας έτσι την πίστη της στον Χριστό, ο πατέρας της διέταξε να τη δέσουν στα πόδια ενός άγριου αλόγου για να τη σκοτώσει με κλοτσιές. Αλλά από θαύμα το άλογο στράφηκε εναντίον του και σκότωσε αυτόν. Κατόπιν τούτων η αγία πήγε στην Καλλίπολη του Ελλησπόντου, όπου βασίλευε ο Νουμεριανός. Εκεί παρουσιάσθηκε ενώπιόν του και ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό. Οι ειδωλολάτρες την έκλεισαν διαδοχικά σε τρία πυρακτωμένα χάλκινα βόδια. Το τρίτο όμως βόδι, τη στιγμή που βρισκόταν εντός του η αγία, όλως παραδόξως κινήθηκε και διαλύθηκε, με αποτέλεσμα η αγία να βγει εντελώς αβλαβής από την πυρά. Στην Μεσημβρία της Θράκης η αγία Ειρήνη θανατώθηκε, αλλά με τη δύναμη του Θεού αναστήθηκε και είλκυσε στην πίστη το διοικητή και ολόκληρο το λαό. Κατέφυγε μαζί με το δάσκαλό της Απελλιανό στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου έμεινε επιτελώντας θαύματα μέχρι την ημέρα της κοιμήσεως της, το 315.