Αγιολογικά

Γεννήθηκε το 512 και έζησε στην εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α' του Μεγάλου. Καταγόταν από την πόλη Θεία Κώμη της Φρυγίας. Χειροτονήθηκε αναγνώστης από τον τότε Επίσκοπο Αμασείας στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Ουρβικίου. Στην συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και εισήλθε σε μονή της Αμασείας, που είχε ιδρυθεί από τους Αρχιερείς Μελέτιο και Σέλευκο, στην οποία ανεδείχθη ηγούμενος. Όταν το 552 κοιμήθηκε ο Πατριάρχης Μηνάς, ο άγιος Ευτύχιος ήλθε από την Αμάσεια στην Κωνσταντινούπολη και εξελέγη Πατριάρχης. Οι ταραχές όμως των αιρετικών συνεχίζονταν και ταλάνιζαν την Εκκλησία. Η Ε' Οικουμενική Σύνοδος, η οποία συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη το 553 υπό την προεδρία του αγίου Ευτυχίου, προέβη στην καταδίκαση των «Τριών Κεφαλάιων», δηλαδή τον Θεόδωρο Μοψουεστίας και τα αιρετικά του συγγράμματα, τα συγγράμματα του Θεοδωρήτου Κύρου κατά του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας και της Γ' Οικουμενικής Συνόδου και υπέρ του Νεστορίου και την επιστολή του Ίβα Εδέσσης προς τον Πέρση Μάρη. Ο σκοπός όμως της καταδίκης των «Τριών Κεφαλαίων» δεν επετεύχθη, διότι οι μονοφυσίτες επέμειναν στην απόσχιση και στις αιρετικές δοξασίες τους. Για το λόγο αυτό ο Ιουστινιανός εξέδωσε διάταγμα το 564 δια του οποίου επέβαλε τον αφθαρτοδοκητισμό. Ο άγιος και οι λοιποί Πατριάρχες της Ανατολής το διάταγμα και το 565 καθαιρείται από τον Πατριαρχικό θρόνο και εξορίζεται στην Πρίγκηπο. Μετά από δώδεκα χρόνια εξορίας, το 577, ο αυτοκράτορας Ιουστίνος ο Β' επανέφερε με τον άγιο στον πατριαρχικό θρόνο. Κατά την δεύτερη πατριαρχία του ο άγιος με την προσευχή του έσωσε τον λαό που μαστιζόταν από θανατηφόρα επιδημία. Το ορθόδοξο φρόνημά του και ο αγώνας του για την ακεραιότητα της πίστεως τον οδήγησαν σε αντίθεση με τον αποκρισάριο της Ρώμης Γρηγόριο, τον μετέπειτα Πάπα, λόγω των δοξασιών του περί αναστάσεως σαρκός. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 582.