Αγιολογικά

Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής, Άγιος

Ο άγιος Ιωάννης ήταν γιος του ιερέα Ζαχαρία και της Ελισάβετ, η οποία καταγόταν από τον Οίκο Ααρών. Καταγόταν από περιοχή κοντά στη Βηθλεέμ. Ο άγιος συνελήφθη με θαυμαστό τρόπο, καθώς η μητέρα του ήταν στείρα. Κατά την εορτή της Σκηνοπηγίας ο πατέρας του Ζαχαρίας ήταν ο ιερέας που θυμιάτιζε. Λίγο πριν τελέσει τα ιερατικά του καθήκοντα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ του εμφανίστηκε και του ανήγγειλε πως θα αποκτήσει γιο, υποδεικνύοντας πως θα πρέπει να ονομασθεί Ιωάννης, που σημαίνει ο Θεός είναι ελεήμων. Ο Ζαχαρίας δεν πίστεψε στους λόγους του αγγέλου με αποτέλεσμα να μείνει άφωνος μέχρι την βάπτιση του αγίου Ιωάννη. Ο άγιος Ιωάννης συνελήφθη στην κοιλιά της Ελισάβετ έξι μήνες νωρίτερα από τον Ιησού, ενώ ήταν και εξάδελφός του, αφού Ελισάβετ και Θεοτόκος ήσαν εξαδέλφες. Χαρακτηριστική σκηνή μέσα στις περιγραφές της Καινής Διαθήκης είναι η συνάντηση της εγκυμονούσας Ελισάβετ με την επίσης εγκυμονούσα Θεοτόκο, όπου ο Ιωάννης σκίρτησε από αγαλλίαση. Μέχρι την ηλικία των 30 ετών ο άγιος Ιωάννης βρισκόταν στην έρημο της Ιουδαίας, σε μία περιοχή ανάμεσα στη Νεκρή θάλασσα και την Ιερουσαλήμ, ζώντας με σκληρή άσκηση. Το ένδυμά του ήταν φτιαγμένο με ύφασμα από τρίχες καμήλας και έτρωγε άγριο μέλι και ακρίδες. Όταν συμπληρώθηκε το τριακοστό έτος της ηλικίας του ο Θεός τον κάλεσε να αναλάβει το έργο της προετοιμασίας του Μεσσία. Βάπτιζε στον Ιορδάνη ποταμό, όπου εκεί βάπτισε και τον Ιησού. Στα πλαίσια της αποστολής του είχε και μαθητές, μεταξύ των οποίων οι μετέπειτα Απόστολοι Ανδρέας, Πέτρος, Ιωάννης και Ιάκωβος. Ήταν ασυμβίβαστος και δεν δίσταζε να καταφερθεί με το κήρυγμά του εναντίον των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων, χαρακτηρίζοντάς τους έχιδνες που θα καταστραφούν από τη οργή του Θεού, καλώντας τους σε μετάνοια. Τα ίδια κήρυττε και για τον έκλυτο βίο του Ηρώδη. Οι ομιλίες του μάλιστα είχαν απήχηση στον Ιουδαϊκό λαό, καθώς υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής και θεωρούταν ως προφήτης. Η Ηρωδιάδα όμως δεν άντεξε τη κριτική του αγίου Ιωάννη, ο οποίος την έψεγε για τη μιαρή της σχέση με τον Ηρώδη. Αν και ο ίδιος ο Ηρώδης σεβόταν και εκτιμούσε την προσωπικότητα του αγίου, γνώριζε πως οποιαδήποτε ενέργεια εναντίον του θα είχε αρνητικό αντίκτυπο και θα προκαλούσε εξέγερση στα πλήθη. Τελικά τον φυλάκισε και τον αποκεφάλισε μετά από υπόσχεση που είχε δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδας, Σαλώμη.