Αγιολογικά

Γεννήθηκε στη Σικελία το 816 από ενάρετους και ευσεβείς γονείς. Η οικογένεια του οσίου αναγκάστηκε να φύγει από την γενέτειρά λόγω των Αραβικών επιδρομών και να μεταναστεύσει στην Πελοπόννησο. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών μεταβαίνει στη Θεσσαλονίκη και στη μονή Λατόμου, όπου επιδόθηκε στη μοναχική άσκηση υπό την καθοδήγηση του αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου, ασκώντας το έργο του οξυγράφου. Μετά από εννέα χρόνια παραμονής στην Θεσσαλονίκη, το 840, πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη και εγκαθίσταται στη μονή του Αγίου Ιερομάρτυρα Αντίπα. Το επόμενο έτος απεστάλη από τους Ορθοδόξους της Βασιλεύουσας στη Ρώμη για διαβουλεύσεις επί του θέματος του διωγμού από τους εικονομάχους. Δεν κατόρθωσε να φέρει εις πέρας την αποστολή, διότι το πλοίο του έπεσε στα χέρια Αράβων πειρατών και ο όσιος οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην αραβοκρατούμενη τότε Κρήτη, από όπου ελευθερώθηκε με τις φροντίδες φιλάνθρωπων πιστών και με θαύμα του Αγίου Νικολάου. Το 843 επιστρέφει στην Κωνσταντινούπολη και έζησε επί δύο χρόνια ως έγκλειστος στη μονή του Αγίου Αντίπα και το 850 ιδρύει δική του μονή αφιερωμένη στον Απόστολο Βαρθολομαίο. Εκεί απέθεσε και τα ιερά λείψανα του Αποστόλου που είχε φέρει από την Θεσσαλονίκη. Μετά την έκπτωση του Πατριάρχου Ιγνατίου και την άνοδο του ιερού Φωτίου το 858, ο όσιος Ιωσήφ εξορίστηκε από τον Καίσαρα Βάρδα στην Κριμαία, προφανώς ως οπαδός του πρώτου και ίσως ως λατινόφιλος, αφού προ ετών είχε σταλεί για να ζητήσει την βοήθεια της Ρώμης. Δεν έμεινε όμως στην εξορία για πολύ καιρό, καθώς ο ιερός Φώτιος τον εκτιμούσε ιδιαίτερα. Όταν το 867 ο Πατριάρχης Ιγνάτιος ανέβηκε για δεύτερη φορά στο θρόνο, ο όσιος έγινε σκευοφύλακας της Αγίας Σοφίας και διατήρησε αυτήν την θέση κατά την διάρκεια της δευτέρας πατριαρχίας του ιερού Φωτίου. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 886.