Αγιολογικά

Λάζαρος ο Θαυματουργός, ο Γαλλησιώτης, Όσιος

Ο όσιος Λάζαρος ήταν από τη Μικρά Ασία και γεννήθηκε κατά τον 11ο αιώνα σε χωριό κοντά στη Μαγνησία από γονείς ευσεβείς. Όταν ακόμα ήταν έξι χρονών επιδόθηκε στον πνευματικό αγώνα στο μοναστήρι των Ορόβων. Εκεί έμεινε επί πέντε χρόνια, θέλοντας όμως να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους, έφυγε κρυφά από τη Μονή και πήγε στα Ιεροσόλυμα. Εκεί επισκέφθηκε τη μονή του αγίου Σάββα όπου έγινε μοναχός και κατόπιν ιερέας. Με το ξέσπασμα της Αραβικής επανάστασης ο όσιος αναγκάστηκε να φύγει για την Έφεσο, σε ένα έρημο βουνό που ονομαζόταν Γαλλήσιο. Στην αρχή ζούσε μόνος του σε ένα κελί, αλλά αργότερα μαζεύτηκαν γύρω του και άλλοι μοναχοί. Η φήμη του έφτασε στον Κωνσταντίνο τον Μονομάχο (1042 - 1054), που ήταν τότε εξόριστος στη Μυτιλήνη, και έκτισε ωραιότατο ναό της Αναστάσεως στο Γαλλήσιο όρος, προικίζοντας τον με πολλά ιερά κειμήλια. Κοιμήθηκε εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα το 1054.