Αγιολογικά

Ο όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος γεννήθηκε το 301 στην Άνω Αίγυπτο και έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του Μεγάλου (379 - 395). Σε ηλικία 30 χρόνων αποσύρθηκε στην έρημο της Νιτρίας και στη Συρία, όπου παρέμεινε για εξήντα ολόκληρα χρόνια και απέκτησε μεγάλη φήμη για τον ασκητικό του βίο και τις άλλες θαυμαστές αρετές του. Στην έρημο γνώρισε τον Μέγα Αντώνιο και έγινε μαθητής του. Σε ηλικία 40 ετών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και λόγω της ενάρετης ζωής του αξιώθηκε από τον Θεό να λάβει το χάρισμα της θεραπείας των ασθενών και της προφητείας. Για να προσεύχεται απερίσπαστα άνοιξε μια υπόγεια στοά, που άρχιζε από το κελί του και είχε μήκος εκατό περίπου μέτρα. Στην άκρη της στοάς διεύρυνε τον χώρο και διαμόρφωσε ένα σπήλαιο. Έτσι είχε την δυνατότητα να κατεβαίνει στη στοά χωρίς να τον καταλαβαίνουν και να κρύβεται, ώστε να μην μπορεί κανείς να τον βρει. Σε προχωρημένη ηλικία εξορίζεται σε νησίδα του Νείλου από τον Αρειανό Επίσκοπο Αλεξανδρείας Λούκιο. Κοιμήθηκε εν ειρήνη το 391 σε ηλικία 90 ετών.