Αγιολογικά

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 8ου αιώνα. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του και την ανατροφή του ανέλαβε ένας ευλαβής θείος του. Έχοντας έμφυτη κλίση προς το μοναχισμό, εγκατέλειψε τον κόσμο και έφυγε για τη μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, την λεγόμενη Πελεκητή, στα Τρίγλεια της Προύσσας. Εκεί εκάρη μοναχός και πήρε το όνομα Μακάριος. Χάρη στα πλούσια πνευματικά του χαρίσματα αναδείχθηκε ηγούμενος της Μονής και έγινε πνευματικός πατέρας τόσο των μοναχών, όσο και των λαϊκών που κατέφευγαν κοντά του για πνευματική ωφέλεια και ανάπαυση. Η φήμη του οσίου έφθασε μέχρι τον Πατριάρχη άγιο Ταράσιο (784 – 806), ο οποίος καλεί τον όσιο στην Κωνσταντινούπολη και τον χειροτονεί πρεσβύτερο. Όταν ξέσπασε η εικονομαχική έριδα επί αυτοκράτορα Λέοντος Ε’ του Αρμενίου (813 – 820) ο όσιος, όντας υπέρμαχος των Αγίων εικόνων, κλείστηκε στην φυλακή όπου παρέμεινε μέχρι τον θάνατο του αυτοκράτορα. Τον ελευθέρωσε ο διάδοχος του Λέοντος αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Τραυλός (820 – 829), ο οποίος όμως καθώς δεν κατάφερε να μεταβάλει το ευσεβές φρόνημα του οσίου υπέρ των αγίων εικόνων. Τον εξορίζει έτσι στη νήσο Αφουσία, στην θάλασσα του Μαρμαρά. Εκεί ο όσιος Μακάριος, μέσα σε κακουχίες και στερήσεις, κοιμήθηκε με ειρήνη περί το 820.