Αγιολογικά

Γεννήθηκε στην Καππαδοκία, όπου κατοικούσαν πολλοί Γεωργιανοί και φέρεται ως συγγενής του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Ο πατέρας της είχε φύγει από την πατρίδα του, Καππαδοκία, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό. Η μητέρα της ήταν αδελφή του Επισκόπου Ιεροσολύμων Ιουβεναλίου. Ο πατέρας της φλεγόμενος από αγάπη προς τον Θεό έγινε μοναχός στην έρημο του Ιορδάνη, ενώ η μητέρα της αγίας τοποθετήθηκε ως διακόνισσα στο Ναό της Αναστάσεως. Η αγία έμεινε κοντά σε μια ευλαβέστατη γερόντισσα για να την αναθρέψει. Όταν η αγία μελετούσε το Ευαγγέλιο και έφθασε στο κεφάλαιο που έγραφε για την σταύρωση του Κυρίου, διερωτήθηκε για τον χιτώνα του Χριστού. Έμαθε ότι, κατά την παράδοση, ο χιτών φυλασσόταν στην πόλη Μιτσχέτη της Ιβηρίας (Γεωργίας). Τη μετέφερε εκεί ο ραβίνος της πόλεως που ονομαζόταν Ελιόζ, ο οποίος την είχε παραλάβει από το στρατιώτη που την κέρδισε στην κλήρωση κάτω από τον Σταυρό. Προσευχήθηκε λοιπόν στην Θεοτόκο να την αξιώσει να πάει στην Χώρα των Ιβήρων για να προσκυνήσει τον χιτώνα του Υιού και Θεού της. Η Παναγία άκουσε την προσευχή της και εμφανίσθηκε στον ύπνο της αγίας, προτρέποντάς την να πάει στην Ιβηρία να και κηρύξει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Της πρόσφερε μάλιστα ένα Σταυρό από κληματόβεργες, που θα ήταν η ασπίδα και ο φύλακάς της. Με την εντολή της Θεοτόκου η αγία κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Γεωργία, περί τον 3ο αιώνα. Η αποστολική της δράση και το χάρισμα της θαυματουργίας οδήγησαν τους βασιλείς της Γεωργίας Μιριάν (265-342) και Νάνα στην αλήθεια του Χριστού. Η αγία βρήκε τον τόπο, όπου είχε εναποτεθεί ο χιτώνας του Χριστού, στον κήπο των ανακτόρων και εκεί ανήγειρε το Ναό του Αγίου Στύλου. Κοιμήθηκε με ειρήνη και ο Θεός την δόξασε διατηρώντας το λείψανό της άφθαρτο.