Αγιολογικά

Γεννήθηκε στα 1491 στην Θεσσαλονίκη. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς και επαινετοί για τον πλούτο τους και την ευγένεια τους, αλλά κυρίως για την πίστη και την αρετή που τους διέκρινε. Ήταν ελεήμονες και σπλαχνικοί. Όμως ο Θεός ήθελε να τους δοκιμάσει με προσωρινή ατεκνία. Ως Θείο δώρο ήρθε στον κόσμο ο Νικόλαος και οι γονείς του τον παρέδωσαν σ΄ ένα ευσεβή δάσκαλο να του μάθει τα ιερά γράμματα. Από μικρή ηλικία μοναδικός του πόθος ήταν να μονάσει και να γίνει μιμητής των οσίων πατέρων της Εκκλησίας. Σε μικρή ηλικία χάνει τον προσφιλή πατέρα του και μένει με τη μητέρα του. Η ευσεβής του μητέρα μη γνωρίζοντας τον πόθο του παιδιού της ήθελε να τον παντρέψει με κάποια ενάρετη κοπέλα και ενώ από τη μια μεριά ο όσιος ποθούσε να εγκαταλείψει κάθε τι εγκόσμιο και να μονάσει, να αφιερωθεί εξολοκλήρου στον Θεό. Από την άλλη όμως δεν ήθελε να στενοχωρήσει και τη μητέρα του, γι αυτό ανέβαλε συνεχώς την πραγματοποίηση της επιθυμίας του να γίνει μοναχός. Όταν απεβίωσε η μητέρα του ο όσιος μοίρασε την πατρική του περιουσία στους φτωχούς και τα ορφανά και ελεύθερος από κάθε φροντίδα του κόσμου γίνεται μοναχός με το όνομα Νικάνωρ. Η φήμη που απέκτησε έφθασε στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης ο οποίος τον χειροτόνησε διάκονο και πρεσβύτερο με σκοπό να τον κάνει διάδοχο του. Ως κληρικός της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ο όσιος επέδειξε μεγάλο ζήλο και η προσφορά του ήταν πολύτιμη. Ύστερα όμως από Θεϊκή εντολή ο όσιος φεύγει από την Θεσσαλονίκη, σε ηλικία περίπου 27 ετών, και πηγαίνει στο όρος Καλλίστρατου. Βλέποντας το ήσυχο μέρος το έκανε τόπο ασκήσεως. Κατόπιν ίδρυσε τη Μονή μεταμορφώσεως του Σωτήρα Χριστού ή Ζάβορδας. Η φήμη του απλώθηκε παντού. Πλήθος ανθρώπων από τη γύρω περιοχή έτρεχε στο μοναστήρι να ευλογηθεί, να ακούσει την ψυχοσωτήρια διδασκαλία του οσίου και να θεραπευτούν αφού πολλά ήταν τα θαύματα που έκανε. Προγνώρισε το θάνατό του και κάλεσε γύρω του μοναχούς και λαϊκούς τους ευλόγησε τους συμβούλεψε και παρέδωσε το πνεύμα του στις 7 Αυγούστου του 1549.