Αγιολογικά

Ο άγιος Συμεών γεννήθηκε το 949 στη Γαλάτη της Παφλαγονίας από γονείς ευσεβείς και εύπορους. Για να λάβει καλή παιδεία και να σταδιοδρομήσει σε δημόσια αξιώματα, οι γονείς του τον στέλνουν σε ηλικία έξι ετών στην Κωνσταντινούπολη, στον θείο του Βασίλειο, ο οποίος κατείχε υψηλή θέση στην αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινουπόλεως. Την ίδια εποχή με τη βοήθεια του θείου του αποδέχεται το αξίωμα του σπαθαροκουβιλάριου, καθώς και τη διάκριση να γίνει μέλος της Συγκλήτου. Η γνωριμία του με τον πνευματικό του, άγιο Συμεών τον Ευλαβή τον Στουδίτη ανοίγει άλλους ορίζοντες και διαφορετικούς πόθους στην καρδιά του αγίου. Έτσι, μόλις του δίνεται η κατάλληλη ευκαιρία εγκαταλείπει τη θέση του στα ανάκτορα και σε ηλικία 14 ετών πηγαίνει στην περίφημη Μονή του Στουδίου, θέλοντας να μείνει κοντά στον πνευματικό του πατέρα. Αυτός ο τελευταίος όμως δεν συμφωνεί, κρίνοντας ότι η ηλικία του είναι ακατάλληλη για μια τόσο μεγάλη απόφαση και τον προτρέπει να επιστρέψει στο σπίτι του θείου του. Σε ηλικία 26 χρόνων του ανατίθεται μια υπηρεσιακή αποστολή στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γαλάτη. Πριν την αναχώρηση του, επισκέπτεται τον πνευματικό του πατέρα για να ζητήσει την ευλογία του και μαθαίνει πως βρίσκεται πια σε ηλικία που μπορεί να εισέλθει στο μοναχικό βίο. Αναχωρεί για την πατρίδα του τη Γαλάτη, όπου και ανακοινώνει τα σχέδιά του στους γονείς του. Η αντίδραση τους υπήρξε έντονη και ο άγιος αρνείται εγγράφως κάθε διεκδίκησή του από την πατρική περιουσία και αναχωρεί για την Κωνσταντινούπολη. Πηγαίνει αμέσως στον γεροντά του στην Μονή του Στουδίου και, σε ηλικία 27 ετών,παίρνει το μοναχικό σχήμα και το όνομα Συμεών. Δύο χρόνια αργότερα, το 988, απεβίωσε ο ηγούμενος της Μονής του αγίου Μάμαντος, Αντώνιος. Οι μοναχοί, με τη σύμφωνη γνώμη του Πατριάρχη Νικολάου Β΄ του Χρυσοβέργη εκλέγουν ηγούμενο τον Συμεών. Κατόπιν αυτών, χειροτονείται πρεσβύτερος και τοποθετείται ηγούμενος της Μονής. Η σύνταξη της ακολουθίας προς τιμήν του πνευματικού πατρός του αγίου, Συμεών του Ευλαβούς, του οποίου την αγιότητα αποδεχόταν και ήθελε να εορτάζει τη μνήμη του, έφερε τον άγιο αντιμέτωπο με τον Μητροπολίτη Νικομηδείας Στέφανο, ο οποίος πείθει τον Πατριάρχη να απαγορεύσει κάθε απόδοση τιμής στον Συμεών τον Ευλαβή και να εξορίσει τον άγιο στην περιοχή της Χρυσουπόλεως. Ο άγιος Συμεών λοιπόν παίρνει τον δρόμο της εξορίας και εγκαθίσταται σε ένα ερημοκκλήσι της Αγίας Μαρίνας. Παρά την απαλλαγή του από τις σκευωρίες, ο άγιος επιμένει στην ερημία της αγίας Μαρίνας, προς τιμήν της οποίας ανήγειρε ναό, και σχηματίζει γύρω απ’ αυτόν μικρό ποίμνιο. Παραμένει εκεί έως την κοίμησή του, το 1037.