Αγιολογικά

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς ευσεβείς και ευγενείς. Υπήρξε θείος του αγίου Φωτίου. Λόγω της μεγάλης του μορφώσεως κατέλαβε στο αξίωμα του πρωτασηκρίτου. Οι εκκλησιαστικές περιστάσεις την εποχή εκείνη ήταν αρκετά σοβαρές, με την εικονομαχική έριδα να μαίνεται και τη θέση των Ορθοδόξων να γίνεται πιο δύσκολη μετά το θανάτο του Πατριάρχου Παύλου Δ' του Κυπρίου. H βασίλισσα Ειρήνη η Αθηναία, η οποία επιτρόπευε τον ανήλικο υιό της Κωνσταντίνο ΣΤ' (780 - 798), κατανόησε ότι χρειαζόταν εκκλησιαστικός ηγέτης με ευσέβεια, θεολογική κατάρτιση και διοικητική ικανότητα για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις περιστάσεις και τα προβλήματα. Έτσι, εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο άγιος Ταράσιος. Η χειροτονία του έγινε στις 25 Δεκεμβρίου του 784. Κατά την διάρκεια της θητείας του ο άγιος μερίμνησε για την αποκατάσταση των σχέσεων με την Δυτική Εκκλησία, όταν Πάπας ήταν ο Αδριανός Α' (771 - 795) και την σύγκλιση της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου το 787 στη Νίκαια, η οποία καταδίκασε τους εικονομάχους. Στην ευσέβεια και το εκκλησιαστικό ήθος του αγίου οφείλεται και η μέριμνα που έλαβε η Εκκλησία κατά της σιμωνίας, του χρηματισμού δηλαδή για την απόκτηση εκκλησιαστικών αξιωμάτων και ιδιαίτερα των επισκοπικών θέσεων. Παράλληλα, ο άγιος Ταράσιος ανέπτυξε πλούσια φιλανθρωπική και κοινωνική δράση, ενώ ίδρυσε και μοναστήρι στο στενό του Βοσπόρου, όπου ενταφιάστηκε μετά την κοίμησή του το 806.