Αγιολογικά

Ο άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το 198 ο Σεβήρος εξαπέλυσε διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός συνέλαβε τον άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο άγιος όχι μόνο δεν υπάκουσε, αλλά ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε ο έπαρχος διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα. Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός με το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει τον άγιο. Όμως τα χέρια του αποκόπηκαν και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του αγίου συγκολλήθηκαν και πάλι στο σώμα του Λουκιανού. Παρά τη θαυματουργική ιάσή του, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον άγιο και να τον σύρουν δια μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του αγίου, ο οποίος με το μαρτύριο του έλαβε το στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.